Vandaag lees ik in het AD een column over baby-peuterzwemmen. Nynke de Jong schetst haar kijk op peuterzwemmen. Ik baal als een stekker van wat ik lees. Voor haar is de wekelijkse gang naar het zwembad voor een half uurtje “zwemles” een bak ellende. Over de les is ze wel te spreken maar wat betreft de moeite van deze onderneming schetst ze niets dan negativiteit. En in de laatste alinea van haar column durft ze ook nog te hopen dat ze beloond wordt voor deze inspanningen door het in no time behalen van de beoogde zwemdiploma’s!!! Wat een teleurstelling. Zij verwacht dus dat haar kindje straks, 4 of 5 jaar oud, denkt “laat ik mijn moeder nou belonen voor haar inzet toen ik 2 jaar was en nu ff snel mijn diploma’s halen”. Alsof een kind van die leeftijd ook omgekeerd kan redeneren “ik doe expres extra lang over het zwemlestraject”. Zo denken kinderen niet.
Beste Nynke; Ik hoop niet dat je echt denkt dat het zo werkt. Dat de prestaties van je kind op zwemles 1 op 1 een gevolg zijn van wat jij nu investeert? En dat het motorisch leerproces een kwestie is van “gewoon even doen”? Leren zwemmen is geen topic op een to do lijstje maar een vaardigheid die geduld en tijd kost en als je dat erin investeert is het fantastisch.
Ik kon het niet laten en heb onderstaande mail gestuurd naar Nynke.
“Beste Nynke,
Wat ontzettend jammer dat je geen positieve ervaring hebt met baby- peuterzwemmen. Ik word droevig van je verhaal in het AD van afgelopen zaterdag. Ten eerste omdat je negatief doet over de zwemles en alles daar omheen. En vervolgens ook nog hoopt dat je als beloning hiervoor wel een kind hebt wat snel alle diploma’s behaalt.
Ik probeer al jaren, samen met veel enthousiaste collega’s uit de branche van zwemles een feest te maken. Zwemles met baby’s en peuters kan namelijk onwijs leuk zijn. Het mag nooit als doel hebben dat het kind later extra snel leert zwemmen. Dat is namelijk van zo veel factoren afhankelijk. Volgens mij is dit je eerste kindje, ik merk dat veel ouders dan een bepaald beeld hebben over leren zwemmen. Het heeft vaak te maken met het uitgangspunt dat alles maakbaar is, dus ook het tempo waarin je kindje dingen leert. Maar als het op zwemles gaat (vaak rond 4 jaar) gebeuren er nog zo veel nadere dingen in hun leven, en dat van ouders, dat het aanleren van motorische vaardigheden (want dat is leren zwemmen) een proces is wat geduld en tijd vergt. Plezier en lol zijn dan hele belangrijke pijlers die dat proces kunnen versnellen. Je kan niet stellen dat je dan als ouder “beloond” wordt door je kind voor de energie die je nu in peuterzwemmen stopt. Een kind van die leeftijd is daar niet mee bezig.”
Wat is er dan nog veel werk te verrichten voor ons als onderwijzers. Dus aan de slag!
